Yürüyorum
Ne garip
Kollarım ne kadarda hafiflemiş
Yeni yeni farkına varıyorum ağırlığınca ağırlaşmışım
Kuş kadar can bendeki
Ayaklarım üşümüyor gide gele alışkanlık alıştılar yalnızlığa
Belki sen ve ben belkiler bitiyor bugün son gün
Bir şehrin urgan satılan çarşıları kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
Devamını Oku
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
Yürüyorum...
Az ötede 6.35 treninin homurtusunu duyuyorum
Hava soğuk
Serçeler tünemiş saçak diplerine...
Yürüyorum...
Senli zamanlardan düşler sürüyorum gözlerime
İçimde derinlerde bir yerde kesif bir keder
Yeter! Yeter yüreğimi geriye ver....
Yürüyorum...
Dilimde alfabesi yaralı kelimeler
Ne yapsam yönümü nereye çevirsem
Hocapaşa sokağı vardığım tek yer....
İyi geliyor bu soğuk havalar bana
Aklıma herşey olarak düşüyorsun herkes oluyorsun sonra...
Aslında kaçmıyorum ne senden ne kendimden
İnkar etmiyorum
İtirafnamemi yazıyorum
Gelmeyecek günlerin hayallerini koymuyorum bavuluma
Gitmiyorum ki ben bu şehirden
Sen gidiyorsun!
Duygularımı çok derinden depreştirdi bu dizeler...
Yüreğinize sağlık....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta