Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Kırgınlığın İçinden — yeniden
Kirpiğime düşen her damla
omzuma çöken bir gece gibi ağır.
Bir köşeye kıvrılıp silinmek istiyorum;
görülmeden, duyulmadan—
çünkü tükeniyor içimde insan kalmak.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta