Şu hayata...
Ben her sabah şu hasretliğin gurbetinde boğuluyorum.
Herkes dört dörtlük yaşarken, ben hıçkırıklara boğuluyorum.
Adabı kalmamış sevgi denilen illetin,
Nedir bu yaşamak dediğin,meyil eğretin.
Sus pus olmuş adalet adına atılan naralar.
Kimse arayıp sormaz bu aralar,
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta