Sonsuzluk Yolundayım Ve Umutsuzum
Rastgele Tuttum Hep Sevgiyi
Ama Kaybeden Yine Ben Oldum
Hayata Kırgınım Ve Yalnızlıgın Kölesi Oldum
Ağladım,
Gözlerinde Hep Bir Umut Aradım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hepimizin yüreğinde kırğınlıklar mutlaka vardır.
Ama her şeye rağmen umut etmek ,insanı hayata bağlayan bir olgudur.Şiirsel anlatım açısından çok hoş kalemin oldukca akıcı birde yarınlara umutla bakabilsen.Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta