Çocukken oyuncaklarımı elime alır almaz bozulur,
Babam, anneme bu çocuk yine neyi paraladı derdi.
Bu yüzdendir benim ürkek ve de çekingen oluşum.
Nedense, kazalar benim peşimi bir türlü bırakmaz.
Sandalyede öylece otursam sandalyenin ayağı kırılır.
Anahtarı çevirsem, kapıda kalır, ellerimden kurtulur.
Abdest alıp ta çıksam yola, taşlar ayakkabımı bulur.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta