Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Seninle biz
Aynı kutuplar gibiydik bir mıknatısın ucunda
Sen devamlı sıkıştırıyordun beni
Bense direniyordum durmadan
Aşkının mengenesinde yıpranırken hayallerim
Kaçtım işte arkama bile bakmadan
Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzden ellerim yarık yarıktır
Gel tut ellerimi diyecektim ama
Sevda ile yaşamak en büyük hamallıktır.
Taşır mı bunca yükü benim o küçük kalbim
Taşır mı söylesene senin ağır sevdanı
En iyisi söyleme gerçekler çok acıtır.
Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Acıtamaz tenime sapladığın hançerler
Ne bir sitem ne de bir bakış kadar.
Sevda dediğin yol beş şerit bir otoban
Geri dönüşü ise bir şeritten daha dar.
Bura meşakkatlidir dikenlidir yolları
Sonunda sana çıkar bu yolun kıvrımları.
Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzdendir adını garipseyişim
Bu yüzdendir anlamsızca bakmam yüzüne
Bizim sevdalarımız İstanbul gibidir
Her bir yanımıza işler bırakamayız.
Bu yüzdendir sevdalarınıza sırt çevirişim
Bu yüzdendir sizlere serzenişim
Kayıt Tarihi : 13.11.2003 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)