Hatır, gönül unutuldu.
Kimseye güven kalmadı.
Sanki aklımız tutuldu.
Kimseye güven kalmadı.
İster hoca, ister hacı.
İster olsun kardeş, bacı.
İnan ki durum çok acı.
Kimseye güven kalmadı.
Söz verir, çamura yatar.
Beş kuruşa seni satar.
Her fırsatta kazık atar.
Kimseye güven kalmadı.
Hile, hurda var işinde.
Hem dostunda hem eşinde.
Her zaman hinlik peşinde.
Kimseye güven kalmadı.
Dostun çok olsa ne yazar.
Fitne sokar, ara bozar.
Arkandan kuyunu kazar.
Kimseye güven kalmadı.
Güvenme sakın dostuna.
Acımaz vurur kastına.
Çıkar oturur postuna.
Kimseye güven kalmadı.
Herkesin var bir tağutu.
Mal, mülk, para olmuş putu.
İnsanlar bir karakutu.
Kimseye güven kalmadı.
Nurettin Sevim
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 11:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!