Kimsesiz Kentler Şiiri - Meryem Şahin

Korkuların eşiğindeyim işte yine
Çoktan beri uğramadığım o bildik kapıdan içeriye
Ha girdim ha gireceğim
Sağanaklar boşandı boşanacak küskün şehirlerin üstüne
Ve ben yağmursuz ülkelerde bir yıldız gibi belireceğim
Güz yağmurları gibi akşam vakitlerinde
Islıklı soluğunu üflerken yüzüme yalanlar yüklü gece
Kocaman yuvarlak döndükçe bir topaçtan farksız
Ve ben şafağın söktüğü mahzende
Korku dağlarını yıkıp devireceğim
Ne sen anlarsın dediklerimi ne de yaban eller
Ufka bakan gözlerim yitip giderken bilinmezde
Bir avuç kor tutacak ellerim çalılıkta çıkan yangından
Asılı kalacak yüksek dallarda su damlaları ve rüzgar
Ve ben kapıdan, kapılardan geçeceğim
Ne geriye bakacak yüreğim olacak ne bir huzur ümidi
Kimsesiz sokaklara hicranlarımı salacağım
Ve şehrin tepelerine bir bulut gibi ağacağım
Yağmurla yarışıp borana inat
Elma şekerini isteyen bir çocuk gibi
Kirpiklerinden dökülen gözyaşı olup
Kentlerin kimsesizliğine damla damla yağacağım.