Kimse Görmüyor Şiiri - Kemal Doğanay

Geçilmez dağları geçtimde geldim,
Sırat diyesim var kimse görmüyor.
Sular çağladıkça koştumda geldim,
Fırat diyesim var kimse görmüyor.

Ufaklara baktım kartallar uçar
Kartalları gören keklikler kaçar
İnsan oğlu bir gün kalınca naçar,
Yarat diyesim var kimse görmüyor.

Çocuklar beşikte ağlamasınlar
Analar karalar bağlamasınlar
Bombalar yüreği dağlamasınlar,
Arat diyesim var kimse görmüyor.

Malazgirt'te yanar Türkün Ateşi
Altaylardan gelir Hızır Kardaleşi
Sırt sırta verince artar neşesi,
Kırat diyesim var kimse görmüyor.

Bir elim göklerde bir elim yerde
Tanrı düşürmesin yiğidi derde
Söylermisin bana destanlar nerde,
Berat diyesim var kimse görmüyor.

DOĞANAY'ım günden güne eriyor
Toprak ne ektiysen geri veriyor
Bunca haksızlığı Allah görüyor,
Erat diyesim var kimse görmüyor.