Kimse Ddormadı Şiiri - Seyrani Göl

Bir mendil gibi
katlanıp konuldum gecenin en sessiz cebine.
Ne bir ses,
ne bir adım değdi üzerime…

Göz göze gelmedim kimseyle,
çünkü bakışlar bile
fazla gelirdi o ağırlıkta.

İçimde susturduğum
onca kelime
kendi mezarını kazdı
bir damla gözyaşıyla.

Ne sevda,
ne ayrılık,
ne de bir yara bahane değildi artık.

Ve işin en garibi
kimse sormadı
susarken neye ağladığımı…
S.GÖL