Bilmiyor kimse kimsenin acısını,
Kimse sarmıyor kimsenin yarasını,
Karanlık geceleri o diş ağrısını,
Sabahı doğuran gecelerin sancısını,
Hiç kimse bilmiyor.
Bilmiyor hiç kimse neden güldüğümü,
Mezarlar kazıp içine kimleri gömdüğümü,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Herkesin acısı da alacası da içinde gizlidir ve herkesin yükü kendine ağır.....Az çalışılmış bir şiir daha çok çalışmanız gerek saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta