Kimse bilmez kimseyi Şiiri - Sabri Ceyhan

Kimse bilmez kimseyi,
Yüreğini,
Fikrini zikrini de,
Sessiz duran özünü de…

Kimse bilmez kimseyi,
Düşüncesini,
Uzaklara bakınca daldığı hayali,
Geceler boyu düşleri de.

Kimse bilmez kimseyi,
Kuracağı cümleyi,
Anlattığı kadarı da
Aldatmasın sizi…

Kimse bilmez kimseyi,
Ettiği duayı,
Yorduğu kalbini,
Durduğu yeri…

Kimse bilmez kimseyi,
Aldatmayın kendinizi,
Sızlatmayın vicdanınızı,
Öldürmeyin yüreğinizde kimseyi…

Kimse bilmez kimseyi,
Dost sanmayın yüze güleni,
Adamdan saymayın,
İki çift güzel laf edeni…

Kimse bilmez kimseyi,
Varını yoğunu,
Dinini imanını
Günahını sevabını…

Kimse bilmez kimseyi,
İnandırmak zorunda değil kendini,
Hesap günü geldiğin de yakmayın kendinizi,
Karşılaşınca eğmeyin, düşürmeyin başınızı…