Kimse bilmez birkaç dörtlük için bir ömür yaşanır…
Boşa yorulur eller kağıtlara olanları anlatmak için
Hissiyat önemli değildir bazen tipe bakar insanlar
Ama kimse bilmez ki güzellik kalptedir…
Kimse bilmez yarınlar dünden daha acı geçer
Kalpten silinmez izi hiç
Ağladıkça temizlenir saf yüzü
Kimse bilmez ben ağlatamam sevdiğimi…
Kimse bilmez çölde boğulmayı
Engin dağlarda aşk aramayı
Kendi kurduğu cennetin sınırlarını aşmaz
Kimse bilmez ki cennette yanmayı
Kimse bilmez karanlıkla konuşmayı
Güneşle dost olurlar hep
Yaz gelince anlarlar suyun değerini
Kimse bilmez ki Aşıkların yeminini
18 Ocak 2014
Kayıt Tarihi : 23.1.2014 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!