Mütefâ’ilün Mütefâ’ilün Mütefâ’ilün Mütefâ’ilün
Hayatın güzelliği kalmamışsa, gönülde kimlere gül verem,
Kara gözlü yar kara toprağında yatarsa kimlere yâr diyem.
Gidiverdi cancağızım çabukca medense şimdi nasıl gülem,
Hayalimde şimdi gönül verip cananım deyip de sevindiğim.
Baharımdı yaz gibi sımsıcak güneşimdi, kimlere of diyem,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta