Karanlık geceme sen bir güneş gibi doğarken
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden
Bir melek gibiydin’ de, gördüğümde sevdiğim
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden
Şimdi sen çıkmaz oldun, ne olduysa karşıma
Kayboldun gittin birden bire, ne geldiyse başına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta