Kimi Zaman Şiiri - Seyfi Karaca

Kimi zaman kardan beyaz
Ve buzdan soğuk kimi zaman
Gitmeye hazırlanan uzak zamanlar vedası gibi
Sunulmuş gülüşlerinden kalanlara akşamcı
Güneş leblebileri diye harcanması zor diyete
Mavilere yorulunca gökyüzü
Tual kimi zaman su altı deniz kırlangıcı
Zor bir değirmen dönüyor işte gökte ve mora çalıyor tül
Bütün bildiklerini tersinden bakarak
Ne var ne yoktan
Kalın camlı bir dürbün
Kimi zaman yok gibisin kendi canında
Kimi zaman herkesten çok..
Karşılıklı kabul görmüş büyük bir güvenle
Kimi zaman aşktan çok aşk
Gitmekse herzaman
Teslim alan bir kalbe

Seyfi Karaca............Kasım / 10