Kimi Mechule Yadigar Şiiri - Seyfi Karaca

Uçkur kopuk
Don düşük
Paçada bağırda yağmur çamur
Dalına kuşlar konmaya yakın gün doğdukça ve güneş sardıkça çağladan kayısılara engir bağları
Bir ıslık tutar götürür pür nefesten çala çığıra ırmak kenarı bahçelerini nohut tarlaları
Kol başında su suvarırken günün ağır gölgeleri akşama eğilir uzar, tozlu yollar boyu sararmış otlar arasında sürüyle bıldırcın
Uslanmaz saza başlar börtü böcek assolist
Odalarda çınlayan çalar saatin zembereği ıssız bir suskunluğa boşalırken gökyüzü tarlasında çığlıklar dolusu kırlangıç
Dokunsan rengini güz eden gelinciğin şarkısıdır
İnce söğüt budağından çocukluğun ayakları üstünde durduğu
Kelebek misali rüzgarın eteğine yanaşmış alaca karanlığa at binip
Çırası sönen kayıplara karışmaya dolu dizgin
Kimi fevri
Kimi fahri
Kimi meçhule yadigar
Gelmiş geçmiş vesikasız zaman

Mayıs/25