Gidip te gelmediğin günler kanıyor düş sabahında.adını senin koyduğun çocuklar kapanıyor ağlayarak dizlerime,öpüyorum avuçlarından..sonra adını benim koyduğum çocuklar koşuşuyor etrafımda,sesleri sesine karışıyor en güzel şarkının fakat sözleri anlamsız geliyor artık..
Karmaşık cümlelerde boğup fikrimi boğulduğuma dair cümleleri terk etmek istiyorum ömrümde ilk ama son..
Mesela biri gelsin kanayan dizlerinde kum taneleri,sen de onun yarasına merhem ol istiyorum sonra kavgaya tutuşalım bir hiç uğruna,asıp yüzünü odadan odaya geç ve ben kendimi balkonda demli bir fincan çayda susturayım.belki uyurum belki de uyumuş gibi..elinde sıcacık battaniyeyle gelip ilişiverirsin yanıma,susarak barışırız söze gerek yok..
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta