Ayrılık yolunda, takılan gönül,
Yandıgın hallar da ne var, kimde ne.!
Bulanık duyğuyla, bakınan gönül,
Agzının tadın da ne var, kimde ne.!
Duyğu bir mebledır harmanı yığın,
Beklersin beklenti çıkar mı tekin,
Sarsılan gönüle ekilmez ekin,
Baktıgın neyde ne var, kimde ne.!
Gönül bir kabedir, şiir dokunan,
Nakışlar dil tutar, iplik sarkıtan,
Aşk’ın kanunun da, destan okunan,
Sandıgın neyde ne var, kimde ne.!
Irmaklar dolusu, sevdalar geçer,
Membadır suyundan, egilen içer
Zambaklar gül yüz de, kokusun saçar,
Saçtıgın neyde ne var, kimde ne.!
Hayat denen şişe, bir gün kırılır,
Neşeler kaybolur, kahır takılır,
Sevda kervanında, duyğu alınır,
Aldıgın neyde ne var, kimde ne.!
Gördügü renlerde, bahar yaşayan,
Yapragın yeşilinde, renkler toplayan,
Kalpler de membadır, kara aklayan,
Yudugun neyde ne var, kimde ne.!
Uzaklar yabandır, gurbet acısı,
Sen, seni acıtma, yaşam kamçısı,
Miadı güneş de, bulut gölgesi,
Oldugun neyde ne var, kimde ne.!
22.07.25 / Saat 09,33
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 10:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!