Ey hayat kabalıklarımı bağışla. İnsanız, hatalarla büyüyoruz ve hiç bitmiyor büyümelerimiz; biz büyüdükçe suç ortaklığımız artıyor, yoldan mı çıkıyoruz anlaşılmıyor sonra; yazılara, şiirlere, türkülere, şarkılara sığınıyoruz, acımızı dindirmek için; yollara vuruyoruz kendimizi, sen de nereye gidersen git işte. EY HAYAT KABALIKLARIMI BAĞIŞLA VE SUÇ ORTAKLIĞIMI “
Şimdi poyraz zamanı… incecikten iki deniz feneri
boğazın gerdanında, iki ışık tanesi
hava zemheri
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta