Ey hayat kabalıklarımı bağışla. İnsanız, hatalarla büyüyoruz ve hiç bitmiyor büyümelerimiz; biz büyüdükçe suç ortaklığımız artıyor, yoldan mı çıkıyoruz anlaşılmıyor sonra; yazılara, şiirlere, türkülere, şarkılara sığınıyoruz, acımızı dindirmek için; yollara vuruyoruz kendimizi, sen de nereye gidersen git işte. EY HAYAT KABALIKLARIMI BAĞIŞLA VE SUÇ ORTAKLIĞIMI “
Şimdi poyraz zamanı… incecikten iki deniz feneri
boğazın gerdanında, iki ışık tanesi
hava zemheri
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta