Kim Bilir?... Şiiri - Döndü Dülger

Zaman yanıbaşından akıp giderken,
Sen sadece seyretmekle yetinirsin.
Yarına dair hayallerin bir bir eksilirken,
Kendini bu hayatta fazlaymışsın gibi görürsün.
Bir bir umutlarını kaybederken
Sana dair bütün izler silinmiş gibi kendini bulamazsın.
En son ne için güldün,
Neyin heyecanı sardı içini
Zorlasan da hafızanı canlandıramazsın.
En son neyin hayaliyle uykuya daldın,
Kalbini sıkıştıran hangi sızıyla uyandın, hatırlayamazsın.
Aklını, fikrini, gönlünü saran zelzeleyi bile,
Yorgunluğun ardına saklarsın.
Gönül yurdunda hangi göçler yaşandı?
Kaç pusudan sağ çıkıp yürüdün o yollarda?
Hangi yükün hamallığı kırdı belini?
Kim bilir?
İnsan kendine bile yalan söyler mi demeyin söylermiş!
İnsan iyi niyetinden vurulup, kendini helaka sürükler mi demeyin sürüklermiş!
Ve insan yüreği taş olanların içinde gül iken,
Açmadan da solar kuru gazele dönermiş!
Durgun, suskun, kırılmış birini görür seniz sakın neden diye sormayın!
Kim bilir?....
Döndü Dülger