Bizi her akşam eve götüren araba çok uzun geldi bu kez,
Çok ağır geldi sözlerin.
Fayansçı yerdeki karoları döşerken,
Babamın aslında kahraman olmadığını gördüm.
Hangi vakit, kime teslim etmişti bayrağını?
Hep böyle miydi?
Bu sinik, hayır diyemeyen,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Babana sorma, o bilemez. Anneler bilir, babalara sonra iletir süzgeçten geçirip.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta