Şimdi grimsi bir umuda kaldık,
Ya daha seni hiç göremezsem!
Ya bulutlardan gözlerine yaş değerse!
Kim siler hüzünlerini?
Hâlâ benim düşlerim göğün ucunda,
Sen, tenha bir köşede yanıp sönen gece böceği...
Ya daha hiç gelmezsen!
Kim şenlendirir benim mız mız gönlümü?
Salıncağın hâlâ söğüt ağacının altında,
Takunyaların gelişigüzel kapı önünde,
"Hoş geldin" deyişlerini unuttun mu?
Hangi vefasızı öldürdün ürkek gönlünde?
Bir gölgede tutunmuş anılar şimdi,
Gizlice ağlıyor duvardaki takvimler.
Her sayfada senin adın yazılı,
Her gün biraz daha eksiliyor sesin...
Sokak lambası hâlâ titrek yanar,
Sen geçince kımıldardı içimdeki keder.
Ya bir gün büsbütün silinirse yüzün,
Kim koyar yerine başka bir çehre?
Ben buradayım, yılların ardında,
Senin susuşunu dinleyerek geçen gecelerde.
Bir kapı aralığında hâlâ beklerken,
Kim duymaz içimdeki kırık "gel" hecesini?
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 26.6.2024 11:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!