Ey fâni sevgili!
Söyle, söyle duysun cümle şu âlem,
Aşkın benden başka hani kim merdi?
Oku! Neler yazar dillenmiş kalem,
Dinle! Senden gayrı acep kim derdi?
Feryâd ediyorum duyulsun ikrâr,
Ben olanlar görür sendeki esrâr,
Saçının teline gelmesin zarar,
Tehlikeye karşı göğsü kim gerdi?
Sana bakıp bakıp hayrân olduğum,
Bir testi iken O ummân dolduğum,
Aşk nârıyla her ân, dâim solduğum,
Ömrünü yoluna düşün kim serdi?
Kaşın, gözün, yüzün Hakk'a âyine,
İlâh-i Aşk için sensin beyyine,
Ben gibi seven yok delicesine,
Cânını uğrunda böyle kim verdi?
Ben çile çekerim, sen mutlu yaşa,
En tatlı belâmsın gelen bu başa,
Sende bir kusur mu, bendedir hâşâ!
Hiç toz kondurmayıp nefsi kim yerdi?
Elest Meclisi'ni ansıdım senle,
Sırları seyretti cân perde tenle,
Yolları ayırdım mecâz sevenle,
Yüreğim bildi kim hayır kim şerdi?
Adem'i anlama daha bakalım,
Yok ki dinleneyim sarık sakalım,
Dedim birlikte Aşk nârı çakalım,
Vesilenle yanıp Hakk'a kim erdi? ..
Kayıt Tarihi : 30.8.2016 10:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!