Kilometre taşları yaklaşıyor,
Hayat, hızla giden bir araç misali.
Bir varmış, bir yokmuş bu serüven,
Kimi için gözden süzülen iki damla yaş.
Kimisi bu sona kınalar yakar,
Ne de olsa bu yolculuk sırayla.
İnsanı yük sananlar,
İnsan insana yük değilmiş.
Gitmez zannedilen misafir,
Gider arkasına bakmadan.
Gün gelir herkes anlar,
Dünya kimseye kalmaz.
Kayıt Tarihi : 22.9.2025 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!