narmanlı aşık sümmani'nin "ervah-ı ezelde levh-i kalemde" adlı koşmasını okuyunca, toprağı bol ve allah'ın rahmeti üzerinde olsun, kendisine bir cevap vermek zorunda hissettim. bu cevabı da, van'da aşıkların piri olarak bilinen ve şahsıma aşıklık beraatini veren aşık çağlari'nin bana verdiği isim ile; yani "aşık ahi" olarak verdim. nefsimizden söylediysek af, pirimizden söylediysek kabul ola!
aşık sümmani'ye cevabımdır:
kilid-i devranda derd-i cananda
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta