Kıldan, Sümükten Medet
Kıldan, sümükten medet umar hale gelmişiz,
Kulun necasetini dahi şifa bilmişiz.
O, Pak Resul kalkıp da gelseydi aramıza,
Şiddetle tükürürdü akıl fukaramıza.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Kendine zulüm edip dünya´yı eyleyen dar
Huzur, afiyet değil masiva isteyen var!
Kul kula köle olur, diler durur el aman!
Hep yalvarır ' sev beni, sakın bırakma aman! '
Sanki kul bırakırsa ol kıyamet kopacak
Yaradanı unutmuş ilah diye tapacak!
Beş vakit kulluk borcu üşenir çok zor gelir
Bir kula onbeş vakit kıblem diye yönelir.
Rabbim hidayet eyle gönlümüzü saptırma
Senden gayrısına da ilah diye taptırma*****Hatice Hantal
Bu güzel şiirinizi 10 puanımla kutluyorum.
Selamlar.
teşekkürler Hatice Hanım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta