Kibrit Kutusu Şiiri - Göktu Kara

yağmur yağarken hızla geçen caddeden
bir yoksul çocuk taşıyordu kibrit kutusunu
sıkıca canı gibi sıkıca
sımsıkı sarılmıştı paltosuna
çap çup çap çup
çamur değiyordu çıplak ayaklarına
hızlanıyordu yağmur
sığınacak bir yer aradı çocuk
bulamadı
çaresiz
koşmaya başladı
kibrit kutusunu islatmamaya çalışıyordu
düştü suların içine
ama kibrit kutusu ıslanmamıştı

ıpıslak eve geldi
yağmur yağarken gözlerinden

kibrit kutusundan düşen boya kalemleriyle
resmini yaptı yağmurun