Kıble Dağına İnen Nur Şiiri - Mehmet Aluç 2

Kıble dağına inen nur
Âlemlere verdin onur
Âlemlere Rahmet karşımızda durur
Susturmaya çalışanları susturan nur

Âlemlere Rahmet kıble dağına inen nurdur
Mazlumlar olmayacak artık mağdur
Ey zalime denilecek ey zalim sen dur
Susturmaya çalışanları susturan nur

Gelişinle âlemlere indi nur
Sen geldin mazlumu korudun
Zalimin yüzüne tokadı vurdun
Susturmaya çalışanları susturan nur

Günde beş vakit döndük sana kıble dağı
Yanında mukaddesatımız Kâbe’miz kucak kucağa
Âlem size döndü çıktı imanla doruğa
Susturmaya çalışanları susturan nur

Nurdan Nebi nursun nur
Şefaat için sana koşar ahirette kul
Dünyada kula sendin bir okul
Susturmaya çalışanları susturan nur

Ebu cehil ve tayfası neden ben değil dedi
Onca haksız malı canı boşuna yedi
Cehennem için çalıştı söz dinlemedi
Söz dinlemeyenleri sözsüzleri susturan nebi
Susturmaya çalışanları susturan nur

Zalimler olmadı hiçbir zaman makul
Ezildikçe ezildi onca masum kul
Âlemlerin Rabbi acıdı gönderdi seni nurunla
Ezenler yok oldu ayıla bayıla
Susanlar var oldu damla damla
Susturmaya çalışanları susturan nur

Seni anlatmaya yetmez Nurdan Nebi kalem mürekkep
Sana uymayanların sonu cehennemdir bilmezler mi acep
İnsanda varken neden uyulmaz ki ne işe yarar meşrep
İnanmamak için insan neden arar bulur bir sebep
Arşın ordaysa işte buradadır Halep
Anlamayan yine her zaman peşine düştüğüdür merkep
Susturmaya çalışanları susturan nursun sen Nur

Kul Mehmet