Kibir Sarmalı Şiiri - İsmail Uysal

Bazı insanlar gördüm, aynada sureti yok
Kaf Dağından dem almış masala benziyorlar
Kalp tilkidir akıl yok, dil aslan heybeti yok
Koyun postu giyinmiş çakala benziyorlar

Ağzında yuva yapmış yalanın bin türlüsü
Tavrın külhanbeylisi, sözlerin küfürlüsü
Kalmamış suratında Allah vergisi süsü
Abdal forsuyla gezen aptala benziyorlar

Bazı insanlar kibrin et ve kemik halidir
Allah'a kafa tutan firavun misalidir
Sanki İblisin meşhur cürmünün vebalidir
Bin günahtan oluşmuş sarmala benziyorlar

Polen taşır gün boyu balın tadını bilmez
Evladına yabancı, evde kadını bilmez
Belki abartıyorum sorsan adını bilmez
Bedenini yük etmiş hamala benziyorlar

Birtakım kerli ferli insan müsveddesi zat
Öyle hicap duyarak saklanmıyor da bizzat
Ruhunu satmak için avluya kurmuş mezat
Eşek bileğindeki halhala benziyorlar

Bazı insanlar kirli kalpleriyle mağrurdur
Heva u heves ile hırsı ile mahsurdur
Kibir taşa dönüşmüş kalpleri yiyen urdur
Gagası pençesi yok kartala benziyorlar