Kibir Kulesi Şiiri - Garib Garib

Düştümü üstene ezer geçer gölgesi…
Bir ben, hep ben diye bağırıyor cümlesi…
Ayaklanmış puttan heykeller , bir eksik secdesi…
Her köşe başına dikilmiş taşsız, tuğlasız kibir kulesi…

Melundan başlar bu hadsiz işin icraatı…
Kaldıramadı O Yüce Emri pis fıtratı…
Dev aynalarında gezerken çirkef suratı…
Her meydanda koşturur, altında görünmez atı kibir kulesi...

Eder nefsane söz, yılan gibi sokar dili…
Dik görmesin, bir puntuna getirir kırar beli…
Bir Mazlum gördümü , tepeden iner şiddetle eli…
Yağmaya dursun, çer çöp eder alıp götürür seli kibir kulesi...

Yaslar sırtını, yollar kesen benlik dağına…
İnmez yukardan, her insan düşsün ister ağına…
Solunda melun yatar, yüzü hiç dönmez sağına…
Kervan geçmez, bir kuş konmaz bağına kibir kulesi…

Bilmediği birşey hakeza, kendince her ipte oynar laf cambazı…
Önüne sürer etli kemik, besler her gambazı…
Baş köşede riya pazarının , oyun bozan kurnazı…
Tezgahında kendini satar , tevazunun bulunmaz azı kibir kulesi…

Görünmez tasmayı vurur nice ağa beye…
Kuduzluğu doğuştan, saldırır her gördüğüne haybeye…
Isıramadığına diş gösterir, iş benlikten gaye…
Önüne düşen her etli kemikten kendine çıkarır paye kibir kulesi...

Yüzü gülme semtine uğramaz çatık kaşı…
Doğru bildiği yanlışı pür, bir HAK söze eğmez başı…
Bir lokma pişirmezken, cihanı yakar ataşı…
Her yüksek yola ayak vurur, şeytandır tek yoldaşı kibir kulesi…

Riyaset sevdası vurmuş başına ne deli ne divane…
Kendini kendini tavaf eder , döner durur pervane…
Dil döküp attığı nutuk , tokattan önce bahane…
Ağzı açık dinleyene hayran, hele alkış şahane kibir kulesi…

Peşinde ecel, kendin şu kısa ömrün içinde zevku sefa gezer…
Şeddaha boyun büküp zayıfı ezdikçe ezer…
HAK yoluna girmez, kendi yolunu kendi çizer…
gölnü bağlar Riya damarına ne keser nede çözer kibir kulesi…

Aç kalır gurursuz kalmaz , hep kalın ensesi…
Makam mevkiye dayar sırtı, mal mülk tek güvencesi…
Sonu düşünmez varsa yoksa sondan öncesi…
Varınca son durağa, yıkar bütün benliğini
Ecel pençesi kibir kulesi…

Başı dik tutar göğsünü hava ile şişirir…
Aşar haddin sınırını İlahlık davası devşirir…
Halil görmesin , yakar ateşini mancınık gerdirir…
Yıkılası zulmü, gün gelir bir Topal sineğin önünde devrilir kibir kulesi…