Kibir Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Şeytandan mirastır insana kibir,
Bu mirasa nasıl ortak olursun?
Alçak gönüllü ol, gönüllere gir,
Hayatın tadını orda bulursun.

Şeytanın isyanı kibirden gelir,
Böbürlenen insan mühürlü kalır,
Halkı bilmeyenler, Hakkı mı bilir?
Rabbin huzuruna nasıl gelirsin?

Kibir insanları küfre götürür,
Kibir amelleri siler süpürür,
Şeytanın iştahtan ağzı köpürür,
Kibir tuzağında nasıl ölürsün?

Hor görme insanı çünkü insansın,
Bırak, gönül Hakkın aşkıyla yansın,
Gönüller severek sevgiye kansın,
İnsanlar sevgiyle büyür bilirsin.

Allah’a itaat herkesin borcu,
Mütevazı olmak müminin harcı,
Tevazuyla doldur sinede hurcu,
Yoksa doğru yolda nasıl kalırsın?

Nefsini yok etmek bu işin başı,
Dinmesin gözünden nedamet yaşı,
Esfel-i sâfilîn cehennem taşı,
Mevla’dan vizeyi nasıl alırsın?

Şeytanda hileler bitmez fesatlık,
Ömür dediğin şey anlık hasatlık,
Ümit’im kalbine koyma hasetlik,
Mevla’nın aşkıyla gönlün delirsin.

Ankara – 07.09.2009