Kibir Şiiri - Yazar Murat Şair

KİBİR

Kibir insanın kendi gölgesine bile Yukarıdan bakmasıdır
Aynaya her baktığında
Kendini büyütüp
Başkalarını eksilten
Sessiz bir yanılsama

En tehlikeli yüksekliğe
Merdivensiz çıkan odur
Ayağının altındaki toprağı unutup
Bulutlarla konuşur
Düşmeyi kader sanmaz

Kibirli insan
Özür dilemeyi küçüklük bilir
Oysa asıl küçülten
Yanlışta bile dik durmaya Çalışmaktır
Haklı olmaktan çok
Üstün olmaya susar

Bir alkışa muhtaçtır ama
Bunu asla itiraf etmez
Kalabalıklar içinde
En yalnız kalan da odur
Çünkü kimse onunla
Eşit duramaz

Kibir
Kalbi ağırlaştıran görünmez bir Yüktür
Taşıdıkça yorulur insan
Ama yükü bırakmayı
Yenilgi sayar

Ve en sonunda
Kibir kendini yer
İnsanı insandan koparır
Ta ki aynada
Yalnızca boşluk kalana kadar..

Yazar Murat şair