Bu gece yağmur var havada
İstanbul dudaklarım kadar kuru oysa
Sadece ben Islanan tendeyim
Saçlarımdan süzülür terimin damlaları
Yanan yüreğim serinlerken, hasretinin avucunda
Mor menekşeler açar özlem kokunda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?