Hüznün makbul meyvesidir kestane
Beğenmez dikenli kabuğunu
Sıyrılırken kozasından hemen büyür burnu
Atar kendini ağaçtan tane tane
'Kestane kabağı'nca yapışır yere
Kuzeyden eser eylül'ün son haftası
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Harikaydı yüreğinize sağlık Ant
Oyyyy çok beğendim.
Yağmurlu bir günde farzeyledim bir kestanecinin önündeyim. Biraz sonra ellerim ısınacak, kestanenin sıcaklığında...Sözün büyüsü budur işte. Alıp götürür seni uzaklara...
Emeklerinize sağlık güzel arkadaşım. Tam da dediğiniz gibi kestane ateş pahası oldu...Şimdi birisi de kalkar *Kestane yemeyiverin, yerine darı patlatın ...."
Şaka bir yana beğeniyle okudum.Güzel gönlüne sağlık.
Kocaman sevgimle ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta