Gül açılmış bülbül konmuş dalına
Keskin’e giderim düştüm yoluna
Mevlam sabır versin gayri kuluna
Keskin’in dağları matem bürünsün.
İçimdeki yarayı deştikçe deştim
Bir güzeli sevdim bu hale düştüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta