Keşke Dememek Zor Şiiri - Muhammed Yağmur

Sana söyleyemediğim her cümle,
Boğazımda kaldı diken gibi.
Gitmek zorunda kaldığım o gün…
Kendi kalbimi senin ellerinde bıraktım.

Ben mi susmalıydım?
Yoksa sen mi duymalıydın içimdeki çığlığı?
Hangimiz daha çok eksikti,
Bilmiyorum…
Ama bildiğim tek şey:
Bizi yarım bıraktık.

Belki de en büyük hatam,
Sana "kal" demeni beklemekti.
Sen sustun,
Ben kırıldım…
Ve sessizliğin içinde
Koca bir aşk boğuldu.

Şimdi her gece bir “keşke”yle başlıyor,
Her sabah bir “belki”yle bitiyor.
Zamanı geri alsam neyi değiştirirdim bilmiyorum…
Ama seni daha çok severdim,
Bunu biliyorum.

Pişman değilim seni sevmekten,
Ama keşke…
Beni sevmediğini
Daha erken anlayabilseydim.

Çünkü en çok
Kendime kırgınım artık.
Bile bile yürüdüğüm yolda,
Göz göre göre yaralandım.