Kesinlikle Yargıya Açık Değildir

Bir ömür var ardımda,
Rüzgârı bile acıtan günlerimle…
Bir gülüşün bedelini gözyaşıyla ödedim ben,
Bir vedayı kalbimin içine gömdüm sessizce.
Kimseye anlatmadım,
Çünkü bu hikâye kesinlikle yargıya açık değildir.

Bir sokak lambasının altında dondu ellerim,
Bir sigaranın dumanına sakladım bütün “keşke”lerimi.
Karanlıkta yürüdüm,
Yüzümde zamanın kırık aynaları…
Ama kimseye eğmedim başımı,
Çünkü bu hayatın cefasını ben çektim,
Ve bedelini de ben ödedim
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Bir sabah kalktım,
Kendimi affettim önce,
Sonra herkesi susturdum içimde.
Ne bir özür bekledim,
Ne bir teşekkür duydum.
Yalnızdım ama onurluydum,
Yorgundum ama dik duruyordum,
Çünkü biliyordum,
Benim yaşadığım bu ömür
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Aynada gördüğüm yüz
Bir savaşın tanığıydı.
Yaralarım konuşmadı,
Ama hepsi birer şiirdi kalbimin duvarında.
Beni anlamadan bakan gözler,
Ne bilir kaybetmenin kaç rengi olduğunu?
Ne bilir susmanın içinde kaç çığlık taşıdığımı?
O yüzden sustum hep,
Çünkü bu hikâye
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Birileri gitti,
Birileri kaldı,
Ben hep aynı kaldım;
Bir yanım çocuk, bir yanım kül,
Bir yanım sevmekten korkmayan,
Bir yanım sevilmemeye alışmış…
Ama hepsi bendim,
Ve hepsi bir bütündü,
Cefasını ben çektim,
Bedelini ben ödedim,
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Şimdi dönüp bakan olursa ardıma,
Görsün yalnızca bir insanın hikâyesini,
Ne kahraman, ne günahkâr
Sadece yaşamanın bedelini ödeyen biri…
Kelimelerim bazen küfre yakın,
Bazen duaya,
Ama hepsi içimden geçip kalbime kazındıysa,
O zaman bilsin dünya:
Benim ömrüm, benim acım, benim yolum
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Beni tanımadan ad koyanlara,
Suskunluğuma anlam biçenlere,
Yalnızlığımı suç gibi gösterenlere…
Söyleyin onlara:
Bir insan,
Ancak kendi yangınında yanarsa kül olur.
Ben o külden doğdum,
Ve bu yeniden doğuş bile
Kesinlikle yargıya açık değildir.

Şimdi yağmurun altında yürürken,
Bir tebessüm düşüyor dudağımdan,
“Ben hâlâ buradayım.” diyorum içimden.
Hâlâ nefes alıyorum,
Hâlâ şiir yazıyorum,
Hâlâ sevmekten korkmuyorum.
Ve her mısramda, her nefesimde yineliyorum:
Cefasını ben çektim,
Bedelini ben ödedim,
Bu kalbin tarihçesi
Kesinlikle yargıya açık değildir.