Kervan Şiiri - Mustafa Antal

Hey dost! Dünyadır hak ile batınî
Kırmayasın sevesin cân gönülden
Kervandasın unutma, dünya fanî
Dile iyiliği, geçiyor ömürden

Halk eyledi mevlam, dünyada bizi
Seçesin diye cennet, cehennemi
Hâk bildi kaderi verdi nefesi
Yenesin nefsi, geçiyor ömürden

Vav gibi olasın, Allah’a karşı
Elif gibi dur, zalime karşı
İste mevlamdan göresin arşı
Kula kul olma, geçiyor ömürden

Meyletmeyesin bu dünya varına
Yem olursun bu handa kurda kuşa
Hâk olmuş bu cihanda hile hurda
Yiğit olasın geçiyor ömürden

Çalışasın, faydan olsun dünyaya
Miskinlik etmeyesin, bu kelâma
Öğren ilmi, aklı yor ki hayıra
Yeise düşme geçiyor ömürden

Kervanda yolcular eksilir birden
Mübtedî der ki geçiyor ömürden
Sıra sana gelir şu boş kefeden
Nedâmet nafile geçiyor ömürden