Kerpiç duvarların ardında açtık gözlerimizi
Tenimiz de toprak evlerin sıvası gibidir
Sarıya çalar yanaklar, kurudur dudaklar
Güneş yakmıştır tenimizi
Gecesi karanlıktı o duvarların ardı
Korku yoktu kalbimizde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta