Biliyorsun, kentte kışlar hafif geçer.
Kentte kışlar hafif yaralar açar kalbe.
Üşürüz az, güleriz belki yağmuru bırakıp.
Ellerini yine cebine koyarsın göğsüne bastırıp,
Dilinden taze kokulu güller açtırırsın.
Kuruyup kalan ağaçları tekrar yeşertirsin.
Manolyalar, papatyalar ve sarı çiçeklerle,
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta