Biliyorsun, kentte kışlar hafif geçer.
Kentte kışlar hafif yaralar açar kalbe.
Üşürüz az, güleriz belki yağmuru bırakıp.
Ellerini yine cebine koyarsın göğsüne bastırıp,
Dilinden taze kokulu güller açtırırsın.
Kuruyup kalan ağaçları tekrar yeşertirsin.
Manolyalar, papatyalar ve sarı çiçeklerle,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta