Betonu çürümüş,çatısı delinmiş,tuğlaları dökülmüş,kolonları zayıf bir harabeydi.
Duvarlar pek nemli olabildiği kadar rutubet almış duvarlardan akıyordu kabarmış nem.
Zemine basan her adım,tabanın gıcırtısıyla tavandan dökülüyordu rafa kaldırılmış tozlar.
Yanından geçenler temkinli davranıyor şaşıyorlardı ayakta duruşuna.
Tehlike arz ediyordu artık,bu korkutan son demini yaşayan molaz yığını.
Karar çıktı kentsel dönüşüm,bulunmalı ehil bir müteahhit.
Ancak bir müteahhit vardı bu yapıyı yeniden inşa edecek.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta