Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
yalnızlığıma gülümsediğim,
acılarıma hayran kaldığım
ve yaralarla boğuştuğum
her aşkın sonunda,
kimliksiz yaşıyorum;
evden çok uzak,
uzakların birinde...
soğuk olan, karla kaplı sokaklar var şimdi
evlerin bacalarından düşen buzlar
şimdi ne var, ne yok diye,
soruyorum kendi kendime
yokların varlığıyla,
kavgalar başlamış
bitmez denilen sevdalar bitmiş
her ayrılık birer isyan köşesi
ve kederler durmuyor artık
bir de anneme duyduğum özlem...
...tşk sevgili Ulvi Koçu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta