yorgunluğun karanlık gecelerindeyim;
çok uzak,
uzak kentlerin
herhangi birinde...
yalnızlığıma gülümsediğim,
acılarıma hayran kaldığım
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
yalnızlığıma gülümsediğim,
acılarıma hayran kaldığım
ve yaralarla boğuştuğum
her aşkın sonunda,
kimliksiz yaşıyorum;
evden çok uzak,
uzakların birinde...
soğuk olan, karla kaplı sokaklar var şimdi
evlerin bacalarından düşen buzlar
şimdi ne var, ne yok diye,
soruyorum kendi kendime
yokların varlığıyla,
kavgalar başlamış
bitmez denilen sevdalar bitmiş
her ayrılık birer isyan köşesi
ve kederler durmuyor artık
bir de anneme duyduğum özlem...
...tşk sevgili Ulvi Koçu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta