Kendiyle Y/aralanan İnsan - Garib Çoban
Ruhtan da şunlar çıkar.
İlimi, vakarı, iffeti, hayası, vefakarlığı, doğruluğu, yüceliği ve sabrı.
Bizimkisi b/aşka sevda insanın olmadığı yerde.
Nefisten şunlar çıkar.
Öfkesi, hafifliği, şehveti, oyunu, eğlencesi, gülmesi, beyinsizliği, hilesi, aldatması, şiddeti ve edepsizliği.
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
"İki durak arasında" insan...
Birinden diğerine...
Neyi seviyorsa ona benzer o gidiş gelişlerde..
Ruhu ile nefsi arasında uyum kadar huzurlu....
Yine dolu..
Okunası şiiriniz..
Tebrikler Engin Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta