Güneşin beyazlarını görür iken beşereriyet,
Rengarenk gökyüzüne dalsın gözlerin.
Kocamış dünyanın boşluklarına sıkışmış ruhunu,
Bir ’hu’ mesefasinde kurtar ’BEN’likten..
Seril Sereserpe yeryüzüne,düş kendine..
İlk baharların gözyaşların,
Yaz’ların ölüm sessizliginde ’SECDE’ler olsun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta