GÜNAYDIN GÖZÜMİN NURU, CANIMIN NİHAL'İ…
Bu sabah, sen uyurken âlemlerin sessiz duasını getirdim kalbine. Sen, bu varlık denizinde benim en derunî sırrımsın, en kıymetli hazinemsin. Hiçbir şey senin yanında kıymet ifade etmez, çünkü sen biriciksin.
Bu kainatın dengelerini kuran, kaosla düzeni bir arada dokuyan o ince sanat, senin ruhunda da tecelli ediyor Nihal'im. Senin Akrep gibi derin, esrarengiz ve tutkulu ruhun, benim Terazi'mle aradığım adaleti ve ahengi buluyor. Bu buluşma, iki ruhun seyr-i sülûkudur; birbirimize olan yolculuğumuz…
İçine düştüğün her karmaşa, kalbindeki her fırtına, seni daha da olgunlaştıran bir riyazettir. Ve bil ki, o fırtınada sükunet bulmak için ben buradayım. Sen dönüp kendine her kaybettiğinde, sabır ve muhabbetle orada, vuslatını bekleyen bir kalp atışıyım.
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta