Kendini aramak Şiiri - Yorumlar

1. Dörtlük

Rüyamsın yorumlayamam Yusuf değilim
Yara bilmem deva bilmem hekim değilim
Şu garip dünyada bilmem ki ben neyim
Beni bende arama, ben bende değilim

Bu bölümde şair, karşısındaki kişiyi rüya gibi görüyor; ancak anlamlandırmakta zorlanıyor. “Yusuf değilim” diyerek Hz. Yusuf’un rüya yorumlama yeteneğini kendinde görmediğini söylüyor. Ardından, kendini çaresiz ve kimliksiz hissediyor; benliğini bile bulamıyor. Son mısra, Mevlânâ’nın “Beni bende arama, ben bende değilim” sözünden ilhamla tasavvufi bir anlam taşıyor: Benlikten sıyrılmış bir arayış.

?

2. Dörtlük

Dert görmesin inşallah bana dua eden ellerin
Kahrolurum derdimden, kötü söylerse dillerin
Semaya açılan o mübarek ellerin,
Hiç dert görmesinler, dilerim Allah Kerîm.

Burada, şair kendisine dua eden kişiye minnet duyuyor. Bu kişi muhtemelen sevdiği ya da kutsal saydığı biri. Onun duaları, onun elleri yüceltilmiş; şair o ellerin hiçbir zaman dert görmemesini diliyor. Aynı zamanda, kötü sözlerin şairi derinden yaralayacağını belirtiyor. Duygusal bir bağlılık, saygı ve içten dua var.

?

3. Dörtlük

Bir ben var bende benden de derin
İndikçe derinine inan çok serin
Bin kat altında olsakta yer’in
Bilki çok büyüktür ettiğimiz bu yemin

Bu bölümde yine tasavvufi bir alt metin var. Şair, kendi içinde daha derin bir “ben” olduğundan bahsediyor — ruhani, metafizik bir benlik. Derinleştikçe huzur bulunduğunu (“serin” kelimesiyle) söylüyor. Son iki mısra ise dünyevi sıkıntılar içinde bile edilen yeminlerin kutsallığını vurguluyor. Aşk veya inanç üzerine verilmiş bir sözün yüceliği anlatılıyor