Kendine Tutunmak Şiiri - Osman Deniz

Geceden damlarken yeni gün
Ölüm, kınına pusmuş bıçak
En sahici hükümdür ölüm
Tene çok yakın, hayale uzak

Hayal sonsuza değerken
Her insan tutunur kendine
Gözlerde yaşlar küflenirken
Göğüste yanmaz olur, ocak

Yanık lekesi tüm bakışlar
Yüzümüz kendine maske
Çoğaltır yalnızlığı sözler
Küser sahibine bir gün dudak

Gözyaşı sevda damıtmaz olur
Kemirilir, aşksızdır kelimeler
İnsan yüzü taşıyan bulutlar
Boşaltır yükünü bizden uzak