Kendine Hiç Değerini Sordun Mu?. Garib Çoban
Ruhu baharsız bir kışla tanıştı maşuğun.
Onun kokusu olmadan bastırılmış solmuş yapraklar gibiydi.
Sessiz bir gökyüzü, kayıp kuşlarını arıyordu sanki.
Gönlü mabeddir insanın; yaradana yükselen bir makam, türlü mezalimin ardından, sığınacağı hanedir.
Ve fakat virane ise eğer, Nebi İbrâhim olmak gerekir.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



