Kendine Akan Bir Irmak Şiiri - Yorumlar

Kemal Gündüzalp
25

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Kendine susamış bir ırmaktı belki de
durgun vadilerden süzülerek akan
öte yanda sessiz bir çöl/ben vahası!
Birden bütün giysilerini soyunmuş
bir ilkyaz göğü, bulut ve yağmur!

Gözyaşları bile yoktu yorgun ve uykusuz

Tamamını Oku
  • Ali Ziya Çamur
    Ali Ziya Çamur 22.05.2004 - 19:44

    İntihar Yolcusuna

    Dal şafaklara
    Dökme içini,
    Aklın odağı
    Kiraz dalı mı?

    Her biri uçarı,
    Kimi destursuz,
    Dolaşık ipliğin
    Düğüm noktası...
    Her biri duraksız,
    Asi
    Bir taksi.

    Sanma
    Hep
    Acı dokunur
    Yaşamın ıstarında.
    Süzgece dönen
    Arzular,
    Olmasın
    Hüzne tutsak.

    Bak,
    Dağların omzunda
    Yaşam çiçekleniyor,
    Gümüşî bir atlasın
    Simli sırmalarında
    Şavkıyor,
    Gönlümüzün Gözelerine

    Durağını kurma
    Dar köşelere,
    Alanlara yığ
    Engin düşleri.
    Pişman olma
    Karşılıksız
    Dönse de sevmelerin,
    Tırman yeni baştan
    Sevgi doruklarına.
    Dene dene dene,
    Sev sev sev,
    Yılma!

    Geçir sevdiklerini
    İyeliğine,
    Aman,
    Talan ettirme
    Sakın
    Gönül mülkünü,
    Sök
    Sevgi haramilerinin
    Küflü mührünü.

    Hep
    Göz yaşı değil
    Alın teri
    Dök,
    Hep
    En güzel günlere
    Sakla
    Sen seni,
    Kucaklayıver
    Evreni.

    Ali Ziya Çamur

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta